Zwarte Leeuw - KFC Turnhout

De verplaatsing naar Rijkevorsel is voor mij altijd een beetje thuiskomen. Tien jaar lang volgde ik Zwarte Leeuw uit en thuis. Vele mooie momenten beleefde ik daar, uitzinnige kampioenenvieringen en legendarische bekerwedstrijden.

Het begon in 3de B, het seizoen 1987-1988, toen Zwarte Leeuw en Germinal Ekeren tot aan op de eindstreep voor de titel streden. De Leeuwen waren pas het seizoen daarvoor kampioen geworden in bevordering en vochten dus al van in het eerste jaar 3de klasse mee voor de titel ! De laatste wedstrijd, in Ham, moesten we drie kabelhaspels uitrollen van een boerderij naar het stadion van Gerhees om een vaste telefoonlijn te hebben; gsm’s bestonden nog niet. Vanop het dak van de kantine bracht ik live verslag uit voor Radio TOS. Eén punt zouden de Leeuwen in 1988 tekortkomen om opnieuw kampioen te spelen. De ontgoocheling was onpeilbaar …

Intussen had trainer Roger Kemland wel prachtig werk geleverd en een fantastisch team samengesteld, met onder meer twee echte Turnhoutse jongens: de broers Guy en Paul Franken. Verder had je spits Bart De Roover, de Nederlandse broertjes Rob en Ton Soffers links en rechts op de flank, en ook nog de geweldige voetballer Keesje Govers, die op een goede dag dicht in de buurt van god kwam. De ploeg was uitgebalanceerd, op iedere positie — het werk van de vakman die Roger was. Hij bouwde een basis die tien seizoenen lang moeiteloos zou meegaan in tweede en derde klasse.

Als radioverslaggever heb ik die periode bijna ieder stadion van België aangedaan: Antwerp, Beerschot, KV Mechelen en nog vele andere toppers. En nooit gingen de Leeuwen alleen maar spelen-om-niet-te-verliezen. Overal en altijd gingen ze voluit. Zo zag ik Guy Franken een schitterend doelpunt maken, uit tegen Antwerp, overhoeks binnen. En Keesje Govers scoren met een sublieme lobbal over doelman Michel Preudhomme van KV.Mechelen.

Op zaterdagavonden coverde ik de wedstrijden van Zwarte Leeuw en op zondagmiddagen was ik omroeper en radioverslaggever in het Villapark voor de thuiswedstrijden van KFC Turnhout. Het waren heerlijke tijden, waarin de spannende derby’s elkaar opvolgden: Tielen, Dessel, Herentals, Westerlo, Geel, Poederlee, Lille, Heultje, Lommel, Hoogstraten … en waarschijnlijk vergeet ik er nog een paar. Het voetbal in de Kempen vierde hoogtij. 3de B was voor meer dan de helft gevuld met ploegen uit onze streek. Tien seizoenen lang was het haast elk weekend feest in Rijkevorsel of Turnhout.

Daarna kwam, spijtig genoeg, de terugval. Financiële problemen bij de meeste ploegen. Diverse clubs zakten af, verdwenen of gingen noodgedwongen op in andere voetbalverenigingen. Maar misschien maakt net dat de derby uit de oude doos van aanstaande zaterdag zo bijzonder — voor de supporters van beide clubs, maar ook voor de gebroeders Franken. Het is in elk geval een wedstrijd om watertandend naar uit te kijken, tussen twee ploegen met gezonde ambitie. Want het mag duidelijk zijn: na de twee vorige overwinningen kan KFC Turnhout zich niet verstoppen. We doen weer volop mee, misschien niet meer voor de titel — al weet je maar nooit op een moment dat er nog 36 puntjes te verdelen vallen — maar zeker voor een ereplaats. Zaterdag, letterlijk en figuurlijk in het hol van de Leeuwen, zullen we zien hoe sterk het huidige KFC Turnhout is in uitmatchen.

 

Geen enkele rechtgeaarde KFCT-fan wil dit missen. Afspraak dus, met z’n allen, op zaterdag 23 januari om 19.30 uur in het Louis Van Roey-stadion in Rijkevorsel!